ما عاشق راحتي هستيم. ما عاشق تجهيزات تمريني مدرن و پيشرفته هستيم. همينطور دفتر كاري كه طرّاحي داخلي آن با چوب بلوط باشد؛ رختكن زيبا و مجهّز، حولههاي نرم و پرزدار؛ و اين موضوع، كمي شرمآور است؛ چراکه تجملگرایی يك عامل انگيزشي مخدّرگونه است. تجملگرایی به ذهن ناخودآگاه ما علامت ميدهد كه «تلاش كمتري انجام بده.» و در درون ما زمزمه ميكند كه «راحت باش. آنچه را كه ميخواستي، ساختهاي».
مراكز پرورش نخبهها مكانهاي مجلّلي نيستند؛ بلكه برخلاف تصوّر بسياري ساده و بيتجمّل هستند. كمپهاي مطرح موزيك، بهویژه آنها كه کارایی بيشتري دارند، از اتاقهاي كوچك و كابينهاي بسيار ساده تشکیلشدهاند. باشگاه آبي بالتيمور شمالي كه مايكل فيليپس و چهار مدالآور المپيكي ديگر در آن پرورش يافتند، يك باشگاه ساده و تحت پوشش انجمن جوانان مسيحي آمريكاست. مدارسي كه در جهان، دانشآموزان آنها بهترين عملكرد را دارند و هميشه در ارزيابيهاي بينالمللي، رتبههاي بالا را كسب ميكنند كه اغلب در فنلاند و كرهي جنوبي هستند، ظاهري چنان ساده دارند كه گويي از دههي پنجاه تا كنون هيچ تغييري نكردهاند.
موضوع مهم در اين نكتهي اخلاقي نيست؛ بلكه مربوط به سيستم عصبي ميباشد. فضاهاي ساده و بدون تجمّل به متمركزشدن توجّه روي تمرين عميق، كمك ميكند. توسعهي مهارتها، تکرار کردن و سماجت در پيشرفت، وقتي اين انتخاب به شما دادهشده كه بين تجملگرایی و سادهگرايي، يكي را برگزينيد، سادهگرايي را انتخاب نماييد، ذهن ناخودآگاه شما از شما تشكّر خواهد كرد.