اكثر ما نسبت به اشتباهات، آلرژي و حساسیت داريم. وقتي مرتكب اشتباهي مي‌شويم، غريزه‌ي هرکدام از ما، ما را ترغيب مي‌كند كه از آن رو برگردانيم؛ فراموشش كنيم يا وانمود كنيم كه اشتباهي رخ نداده است.
اين خوب نيست؛ زيرا همان‌طور كه ديديم، اشتباهات، نقشه‌ي راه ما براي پيشرفت هستند. مطالعات اسكن مغز، يك لحظه‌ي حياتي را آشكار ساخته است. 25 درصد ثانيه بعد از این‌که يك اشتباه رخ مي‌دهد كه در اين بازه‌ي زماني، مردم يكي از اين سه كار را انجام می‌دهند: يا به‌طور دقيق به آن اشتباه نگاه مي‌كنند يا آن را فراموش مي‌كنند و يا به دنبال بهانه يا مقصر مي‌گردند. كساني كه توجّه عميق‌تري به يك اشتباه مي‌كنند، به‌طور قابل توجّهي نسبت به دو گروه ديگر مي‌آموزند.
عادت توجّه به اشتباهات خود و نگرش درست به آن‌ها را پرورش دهيد. چهره در هم نكشيد و در خودتان فرونروید. چشمانتان را بر روي آن اشتباه نبنديد. مستقيم به اشتباهات خود بنگريد و ببينيد كه واقعاً چه رخ داده است و از خود بپرسيد كه در گام بعدي بايد چه كاري انجام دهم تا پيشرفت كنم. اشتباهات را جدی بگيريد؛ امّا هرگز رنجيده‌خاطر نشويد و آن را به خود نگيريد.
نكته 22: بلافاصله پس از این‌که مرتكب اشتباه شديد، به آن توجّه كنيد.
مطالب پیشنهادی دیگر برای شما
