استعدادیابی و پرورش استعدادها در پست پاسور

استعدادیابی و پرورش استعدادها در پست پاسور

بهترین تمرین برای پرورش پاسور، تمرین سرویس- دریافت سرویس- ارسال پاس- حمله می باشد. اما اگر پاسور دقت، ثبات و یکنواختی را در ارسال پاس‌های مختلف نداشته باشد، هماهنگی و اعتماد لازم بین او و مهاجمان تیم به وجود نمی‌آید و در نتیجه ریتم حرکت مهاجمان موزون و پرقدرت نخواهد بود و به دلیل عدم هماهنگی و اعتماد موجود،  همیشه با شک نسبت به نوع پاس حرکت می‌کنند و از 100% توان خود برای حمله نمی‌توانند استفاده کنند. بنا براین بهتر است که قبل از شروع تمرینات واقعی با مهاجمان تیم، پاس‌های زیادی را با پرتاب‌های متنوع مربی به مناطق مختلف ارسال کنند تا به دقت و ثبات در ارسال پاس‌ها به مناطق مختلف و در شرایط مختلف بازی دست یابند. سپس به تدریج به همین تمرین مهاجمان تیم اضافه شوند، و به تدریج سرویس و دریافت سرویس هم اضافه شود و شرایط بیشتر شبیه بازی شود.

ویژگی‌های کلیدی پاسور

ویژگی‌های روانی: تمرکز، هوش بازی، انگیزه بالا برای پیروزی، کنترل احساسات، مدیریت استرس، مهارت تحلیل و آنالیز، رهبری تیم

ویژگی‌های جسمانی: قد بلند یا پرش بلند (حداقل 190سانتی متر، هر چند در آینده به پاسورهایی با حداقل قد 195 سانتی متر و پرش و چابکی مناسب نیاز خواهد بود؛ یعنی ارتفاع دفاع روی تور حداقل حدود 330 سانتی متر باشد)، چابکی، جابجایی متعادل و هماهنگ، حالت مناسب بدن در زمان ارسال پاس، ظرفیت و توان بی هوازی

ویژگی های تکنیکی: ثبات و دقت، ردگیری دیداری مسیر توپ دریافت شده و حرکت سریع برای رسیدن به توپ به نحوی که زودتر به محل فرود توپ برسد و منتظر توپ باشد ( بنابراین برای ارسال پاس دقیق به شرایط مسلط خواهد بود و فرصت تجزیه و تحلیل شرایط را نیز دارد)، پنجه‏ی خوب         ( کنترل بر روی توپ در ارسال پاس‌های دقیق و با ثبات از نقاط مختلف زمین به نقاط مختلف و در شرایط مختلف بازی؛ که نیازمند صدها تکرار در ارسال پاس های مختلف در هر روز دارد)، حالت یکنواخت بدن در ارسال پاس‌های مختلف ( قبل از ارسال هر پاسی؛ پاس جلو یا پاس پشت یا پاس سرعتی یا … ، بدن حالت یکنواخت و یک شکل داشته باشد)، ارسال پاس با پرش و از بالاترین نقطه‏ی ممکن.

ویژگی های تاکتیکی: توانایی انتخاب بهترین استراتژی حمله در هر بازی و در هر چرخش بر مبنای نقاط قوت و ضعف تیم خودی و با توجه به شرایط مختلف بازی، انتخاب بهترین بازیکن در شرایط مختلف بازی برای ارسال پاس، توانایی تغییر اثربخش ریتم و سرعت بازی.

چند نمونه تمرین برای پرورش پاسور

تمرینات با پرتاب مربی از نقاط مختلف و با ارتفاع‌های مختلف و با چرخش یا عدم چرخش توپ:

1. ارسال پاس به منطقه‏ی 4 از منطقه بین 2 و 3 ( 20 تکرار)، از منطقه 2
   ( 20 تکرار)، از منطقه 4 ( 20 تکرار) از نزدیک خط 3 متر ( 20 تکرار)، از مرکز زمین
   ( 15 تکرار با پنجه و 5 تکرار با ساعد) از انتهای زمین ( 10 تکرار با پنجه و 10 تکرار با ساعد). معیار موفقیت : 90% پاس‌ها دقیق و یکنواخت باشند. تغییرات: الف-  ارسال پاس به منطقه‎ی  2 یا 1 انجام شود. ب – پاسور از منطقه‎ی 1 برای ارسال پاس حرکت کند.
   پ –  پاسور از منطقه‎ی 4 برای ارسال پاس حرکت کند.
2. ارسال پاس‌های سرعتی با پرتاب‌های عالی یا نزدیک خط سه متر
3. دفاع روی تور، ارسال پاس و سپس حرکت برای پوشش مهاجم
4. ارسال پاس بر خلاف حرکت مدافع میانی حریف
5. انداختن جاخالی‌های مختلف
6. ارسال پاس با یک دست
7. ارسال پاس در حالیکه بدن موازی تور است.
8. افزودن تدریجی مهاجمان به تمرینات و … .

پس از رسیدن پاسور به یک دقت و ثبات نسبی، زمان آغاز بهترین تمرین پاسوری؛ یعنی  سرویس – دریافت سرویس – ارسال پاس و حمله می‌باشد. به این تمرین می‌توان به تدریج مدافعان روی تور، و توپگیر هم اضافه نمود و بر تعداد مهاجمان به تدریج اضافه کرد. اکنون می‌توان با کمک به او در پیدا کردن بهترین راه حل در افزایش اثربخشی حمله‎ی تیم و یافتن بهترین مهاجم مهارت‌های تاکتیکی پاسور را نیز افزایش داد. یکی از موارد مهم در پاسوری در سطح بالا این است که پاسور بداند به هر مهاجم چه تعداد پاس داده است و هر کدام از مهاجمان چه عملکردی داشته‌اند. پاسور همواره باید شناخت درستی از نقاط قوت و ضعف مدافعان روی تور حریف داشته باشد و از نقاط ضعف حریف بیشترین بهره را ببرد و نقاط قوت آنها را کم اثر نماید؛ فراموش نکنیم که تمام این مهارت‌ها در طول تمرینات و مسابقات باید پرورش یابند.

شکل شماره 2- 4 قد و اندام بازیکنان پست های مختلف

ویژگی‌های کلیدی پاسور

ویژگی‌های روانی: تمرکز، هوش بازی، انگیزه بالا برای پیروزی، کنترل