در تمرين عميق و حسابشده وعدههاي تمريني كوچك روزانه بسيار مؤثرتر از يك جلسه تمرين طولاني در هر هفته هستند. دليل اين موضوع، راهي است كه مغز ما آنگونه رشد ميكند؛ بهطور تدريجي، هر روز يك مقدار كمي حتّي زماني كه خواب هستيم. تمرينات با برنامه و منظّم روزانه حتّي براي پنج دقيقه اين فرآيند را تقويت ميكند؛ درحالیکه تمرينات نامنظم و گاه و بیگاه به مغز فشار وارد ميكند تا عقبماندگيها را جبران كند يا همانطور كه پيشگام آموزش موزيك، شين چي سوزوكي عنوان ميكند: «در هر روزي كه غذا ميخوري، تمرين هم بكن».
اين وعدههاي تمريني روزانه تا چه قدر ميتوانند كوتاه باشند؟
هانس جنسن ـ معلّم ويولنسل در دانشگاه نورث وسترن، مثالي است براي اين موضوع؛ چراکه او ويولنسل را به يك دانشجوي پرمشغلهي رشتهي پزشكي كه فقط ميتوانست دو دقيقه در روز تمرين كند، با همين روش آموخت. با يك كار سازمانيافته و سيستماتيك، هر قطعهي موسيقي را به بخشهاي كوچكتري تقسيم كردند؛ اوّل ميرفتند سراغ سختترين بخش. آن دانشجو توانست يك قطعهي كوتاه و پيچيدهي موسيقي را در شش هفته ياد بگيرد.
جنسن چنين عنوان كرد: «ما از اینکه كار چه قدر خوب پيش ميرفت، شوكه شده بوديم. نكتهي كليدي، تمركز كامل بود و اینکه از همان ابتدا در توجّه و اصلاح هر خطاي كوچك، بدون چشمپوشي عمل كرديم».
مزيت ديگر تمرين روزانه اين است كه عادت ميشود. خود عمل تمرین کردن، زمان گذاشتن براي انجام آن، خوب انجام دادن آن؛ به خود اينها ميتوان بهعنوان يك مهارت نگريست. شايد مهمترين مهارت همين باشد. به ايجاد هر عادت، زمان بدهيد. بر طبق تحقيقات، ايجاد هر عادت جديد حدود 30 روز زمان ميبرد.
1 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
خیلی عالی بود.سپاس،