زماني كه بهمنظور افزايش و شدّت تكرارها و مشخّصتركردن هدف، فضاي تمرين را كوچك ميكنيم، اين كار ميتواند باعث عميقترشدن و مؤثّرترشدن تمرين شود.
يك مثال خوب براي اين نكته در باشگاه فوتبال بارسلونا استفاده ميشود كه ازنظر بسياري بهترين تيم فوتبال جهان است. روش مورداستفاده در اين باشگاه، ساده است: اتاقي كمي بزرگتر از يك حمّام، دو بازيكن و يك توپ. كسي كه بتواند مالكيت توپ را بيشتر در اختيار داشته باشد، برنده است. اين بازي كوچك، يك مهارت مهم و حياتي كنترل توپ را با استفاده از ايجاد يك سري شرايط رقابتي و نيز قابل پيشبيني كه بازيكنان بايد نسبت به آن واكنش نشان دهند و بنابراين بهتر ميشوند، مجزّا كرده و تحتفشار قرار ميدهد.
مربّي سابق آكادمي فوتبال بارسلونا به نام رودولفو بورسل در اين زمينه ميگويد: «به نظر، نابخردانه ميآيد؛ امّا جواب ميدهد».
اين نكته فقط براي فضاي مكانيكي، كاربردي نيست. شعرا و نويسندگان با ابزار محدودكنندهي ديگري فضا را براي خود كوك ميكنند تا خود را وادار سازند كه در شكلي كوچك و خلاقانه بنويسند و بسرايند؛ مانند هايكو (شعر كوتاه كه در سه سطر و در هفده هجا سروده ميشود و امروزه اغلب مردم جهان، شعر ژاپن را با هايكو ميشناسند.) و تمرينات نوشتههاي كوتاه و در زمان كم.
نويسندگان طنز از فضاي 140 حرفي توئيتر براي افزايش مهارتهاي خود در طنزنويسي استفاده ميكنند. در تجارت نيز ميتوان از مزاياي فشردهسازي بهره برد.
تويوتا كاركنان جديد خود را با استفاده از کوچک کردن خطّ توليد و قرار دادن آن در يك اتاق كه با ماكتهايي به اندازهي اسباببازي از تجهيزات پر شده است، آموزش ميدهد. اين شركت دريافته است كه اين مينيآموزش بسيار اثربخشتر از آموزش در خطّ توليد واقعي ميباشد.
از خودتان بپرسيد كوچكترين فضاي موردنیاز براي افزايش تعداد تكرارها و توسعهي سطح مهارت چيست؟ كجا فضاي اضافه وجود دارد كه از ارتباط آسان و سريع جلوگيري به عمل ميآورد؟
