مینی والیبال
ایده ی مینی والیبال به منظور آموزش و توسعه والیبال در بین نونهالان در اواخر دههی 60 میلادی توسط آقای هورست باکه مدرس فدراسیون جهانی والیبال که اهل آلمان شرقی بود ابداع شد و بعدها توسعه زیادی پیدا کرد. در مینی والیبال، ارتفاع تور و ابعاد زمین باید متناسب با توانایی‌ها و شرایط بازیکنان و اهداف بازی باشد، به گونهای که بازیکنان بتوانند در رالیهای طولانیتر به بازی بپردازند و از بازی والیبال لذت ببرند. در مورد نونهالان، به والیبال باید به عنوان یک وسیله آموزشی و پرورشی (پرورش ورزشکاری خوب، والیبالیستی ماهر و انسانی مثبت و مفید برای جامعه) نگریسته شود و نباید تأکید زیادی روی نتیجه بازی وجود داشته باشد، بلکه تمرکز باید بیشتر روی آموزش درست تکنیک‌ها، یادگیری کار تیمی، و لذت بردن از بازی در محیطی با نشاط، ایمن و مثبت باشد.
مینی والیبال معمولاً به صورت 3 به 3 بازی میشود و ابعاد زمین 6 متر در 6 متر یا 5 متر در 5 متر میباشد. ایدهی میدی والیبال نیز بعدها به وجود آمد که شامل بازی 4 به 4 بوده و در زمین 7 متر در 7 متر بازی میشود. هدف کلی در مینی والیبال آشنایی نونهالان با فرآیند بازی والیبال و چرخش و یادگیری مهارتهای والیبال در محیطی شبیه بازی و لذت بخش میباشد. تفاوت عمدهی مینی والیبال با والیبال واقعی این است که در مینی والیبال هدف اصلی افزایش طول مدت رالیها به منظور افزایش تعداد تماسهای بازیکنان با توپ و همین طور افزایش لذت و انگیزهی آنها میباشد. در مینی والیبال هدف پرورش بازیکنان همه کاره میباشد نه بازیکنان تخصصی.
نویسنده : جواد مهرگان
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.